تأثیر برنامه آموزشی ترغیب رفتارهای جنسی ایمن در معتادین مرد تحت پوشش مراکز درمان اعتیاد شهر همدان:کاربرد تئوری رفتار برنامه ریزی شده

مقدمه: رفتارهای ناایمن جنسی از مهمترین رفتارهای مخاطره آمیز هستند که فرد و جامعه را در معرض ابتلاء به بیماری های عفونی خطرناکی مانند ایدز و هپاتیت های ویروسی قرار می دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر برنامه آموزشی ترغیب رفتارهای جنسی ایمن در بین معتادین مرد تحت پوشش مراکز درمان اعتیاد شهر همدان با بهره گیری از تئوری رفتار برنامه ریزی شده انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود که بر روی 104 نفر (52 نفر گروه مداخله، 52 نفر گروه کنترل) از افراد مذکر تحت پوشش مراکز درمان اعتیاد شهر همدان انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای شامل سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده و اطلاعات جمعیت شناختی بود. قبل از انجام مداخله آموزشی، پیش آزمون توسط هر دو گروه به منظور ارزشیابی تشخیصی تکمیل شد. سپس افراد شرکت کننده در گروه مداخله در چهار جلسه آموزشی که بر اساس تئوری رفتار برنامه ریزی شده تدوین شده بود شرکت نمودند. دو ماه پس از پایان برنامه از هر دو گروه پس آزمون بعمل آمد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss ویرایش 16 و از آزمون های تی زوجی، تی مستقل، کای دو، دقیق فیشر، مک نمار و تحلیل رگرسیون لجستیک چندگانه استفاده شد.  یافته ها: پس از مداخله آموزشی، میانگین امتیازات سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده(نگرش نسبت به رفتار، نرم های انتزاعی، کنترل رفتاری، قصد رفتاری و رفتار) بصورت معنی داری افزایش پیداکرد. این تغییرات در گروه کنترل معنی دار نبود.  نتیجه گیری: برگزاری کلاس های آموزشی ترغیب رفتارهای جنسی ایمن با بهره گیری از تئوری رفتار برنامه ریزی شده برای افراد تحت پوشش مراکز ترک اعتیاد می تواند سودمند باشد.